LAOS

Na een lekkere week in Noord Thailand zijn we richting Laos vertrokken. Het is een prachtig land, veel natuur, en langs de mekong en andere rivieren eindeloze regenwouden met lokale dorpjes. Op een aantal plekken lijkt het of de tijd heeft stil gestaan en leven de lokalen nog in hutjes met aangestampte vloeren, wordt er gekookt op een eigen gestookt vuurtje en wordt er met name gewerkt om eigen eten te produceren /te verkopen tegen andere eerste levensbehoeften. De 2 daagse tocht over de Mekong van de Thaise grens naar Luang Prabang was een belevenis. Ten eerste al om van de Thaise grens met een bootje bij de grens met Laos te komen. Daar moesten we in een hokje tussen 100 plus zwetende toeristen een visum zien te bemachtigen. Alles in dollars waar niemand op gerekend had, en dus ter plekke nog gewisseld moest worden tegen een koers die niemand kende, om daarna binnen 1 km nog 3 stops met onduidelijke redenen te maken, maar naar bleek met name om de lokale middenstand te spekken. We moesten om 7 uur aan het ontbijt zitten en zaten om 1230 in de boot, 1 km van de ontbijtlocatie vandaan! De kinderen hielden zich kranig en waren inmiddels aan de praat met 6 studenten uit Amsterdam die vervolgens op de boot ook voor de nodige afleiding zorgden . De tocht was prachtig. eindeloze wouden, dorpjes, geen wegen, geen bruggen en geen verkeer. Halverwege geslapen in een lokaal dorp, dat de volgende morgen vroeg enmass ontwaakte om alle toeristen nog brood, chips. fruit en water te verkopen voor deel II van de boottocht, om zodra de boot vertrok weer verder te dommelen, in afwachting van de avond boot, waar het ritueel van toeristen ronselen bij de bootkade voor je eigen hotel en restaurant weer vrolijk opnieuw zou beginnen.
Luang Prabang is een prachtig stadje/groot dorp. Veel oude franse koloniale invloeden, overal bakkertjes (leve de croissants, kids helemaal blij), leuke hoteltjes en zeer ontspannen sfeer met veel backpackers die hier wat langer blijven dan gemiddeld. Wij hebben vanuit hier 2 weken lang van alles ondernomen. Paar dagen in een luxe hotel lekker bijgekomen van de boottocht, in de rivier olifanten gewassen (best spannend, zo hoog op een olifant zonder zadel oid, die dan eerst de steile oevers af schuifelt de rivier in en dan in de rivier door zijn knieen gaat en grotendeels, met ons op zijn rug, onder water verdwijnt). We vonden het allemaal super. Daarna een 2 daagse tocht gemaakt de bergen in en in een lokaal dorp in een hutje geslapen. Vooral voor de kids bijzonder om te zien hoe de kinderen daar leven en hun dagen doorkomen. Geen electriciteit, en de avond dat wij er waren mocht de generator aan en werd er een soort film vertoond. Toegang 10 cent voor volwassen en 5 cent voor kinderen......zo kan het ook! De volgende dag gezwommen in een waterval en daarna met kajaks terug naar huis. Het is heel leuk om al die verschillende dingen met de kids te doen. Ze proberen het allemaal, sommige dingen zijn spannend voor ze, moeilijk of saai. (je hoort het ze zeggen......saaaaaaaaaaiiiiiiiii) Maar met hier en daar een mopper proberen ze het wel. Vervolgens zijn we naar noord Laos gegaan. Een heerlijk huisje op palen aan het water. Een dag alleen maar regen......begin van het regenseizoen. Ook lekker. De kinderen hadden tandenstokers uit het restaurant meegenomen en go go's uit NL en daar hebben ze uren mee gespeeld. Nix geen speelgoed, dit voldoet. Wij lekker op de varanda dagje lezen. De dag erna weer prachtig weer (op zo'n regendag denk je wel dat het nooit meer goed komt met het weer) en met de lokale mensen gevist met hun lokale netten....best ingewikkeld maar met een beetje oefenen lukte het best. De vangst op de bbq voor de lunch. Als afscheid van Luang Prabang hebben we een prachtige waterval beklommen en heeft iedereen, behalve Ryanne, aan een touw boven de waterval gehangen om met een enorme plons in de waterval te vallen. Mooi!!

Inmiddels zijn we in Vietnam aangekomen en daarmee hebben we ook de monks (dit zijn de jongens/mannen in de oranje gewaden) achter ons gelaten. Zij zijn prominent aanwezig in het straatbeeld van Thailand en Laos. De bezoeken aan de lokale tempels waren erg interessant en daarnaast hebben we in Chang Mai en "monk talk" gedaan (zij willen graag engels oefenen en wij hadden toch een hoop vragen over hun leven en keuzes) en in Laos zijn Jikke en Ryanne een keer om 5.30 opgestaan om met de lokale bevolking eten uit te delen aan de monks. De gemeenschap, die het zelf lang niet altijd even breed heeft, onderhouden met elkaar de tempel in hun wijk. Een mooi principe.

Ons leventje is best simpel en overzichtelijk zo met elkaar. Geen zorgen over allerlei activiteiten op school, feestjes, klusjes in je huis, verjaardagen en andere sociale verplichtingen. Geen lange werkdagen, mails in het weekend of verstoringen op Schiphol. Tegelijkertijd hebben we het op onze eigen manier best 'druk'. Jelle sprak een NL jongen die we tegen kwamen in een cafeetje en die daar al de hele dag achter zijn computer zat. Hij vertelde dat reizen best hard werken is. Je moet je faceboek pagina bij werken, foto's oploaden, uitzoeken wat je volgende bestemming is, waar je gaat slapen, hoe je er komt, de was (laten) doen etc etc. En dat geldt ook voor ons. De dagen rijgen zich makkelijk aaneen tot weken. Soms zijn we even kwijt welke dag van de week het is. Naast spelen, zwemmen en de computer uurtjes, lezen Jelle en Lorijn veel. Verder steken ze engels op, cultuur en natuur en ontspannen we samen. Je merkt dat dagen niets doen leidt tot verveling, maar te veel doen ook niet werkt. Dat in combi met het feit dat we ook af en toe nog best wat praktische dingen moet regelen maakt dat het hier en daar wel wat zoeken blijft. Ook omdat je met 5 mensen bent, die allemaal wat vinden/willen en niet per definitie het zelfde... leidt soms tot leuke discussie's, al gaat het maar over het restaurant waar we willen eten. Lokaal eten of westers is zowie ook een onderwerp waar we op af kunnen studeren. Jelle doet zijn best, maar de andere 2 gaan als het maar even kan voor pizza, pasta of een hamburger........Moeders doet haar best om vervolgens te zorgen dat er voldoende fruit en groente wordt gegeten. Zo heeft ook hier iedereen zijn rol..........

liefs van ons allen

PS: op de foto's ook nog ons 'zipline' avontuur (voor de niet kenners, dan ga je met een kabelbaan van boom naar boom) en de lokale kookcursus in Changmai