zweden 3
Door: Ryanne
Blijf op de hoogte en volg Robert
07 April 2015 | Zweden, Stocksund
Lieve allemaal
We sloten onze laatste blog af met 'ook deze winter gaat ons ongetwijfeld weer veel brengen'......
En dat klopt. Intens was het. Het begon met de keuze van Ryanne om in te gaan op een nieuwe baan in Amsterdam. En dat zet je 'laatste winter in Zweden' dan gelijk in een ander perspectief. We verlaten met pijn in ons hart Zweden en ons leven hier. Ondanks dat het niet altijd even makkelijk is ( voor verschillende redenen) hebben we het erg goed met elkaar en genieten we van het feit dat we meer op elkaar aangewezen zijn. Ondanks het feit dat we veel internationale vrienden hebben en regelmatig met elkaar er op uit trekken is het met name in de buurt heel stil. Waar in Nieuwersluis de poort deur regelmatig op gaat voor een vriendje die een van de kinderen komt halen, een buurvrouw die de mixer of suiker komt lenen, of gewoon iemand die aanwaait voor een kopje thee of een glas wijn, hebben we hier in bijna 2 jaar tijd nog nooit iemand aan de deur gehad. Bijna onwerkelijk maar het went snel en de dag is dan ook geheel aan ons en we hebben geen 'onverwachte bezoekers'. Natuurlijk kan dat soms ook gezellig zijn maar we merken met name dat de kinderen een stuk rustiger zijn en niet steeds de behoefte hebben om 'er op uit te gaan' maar zich inmiddels thuis en met elkaar ook goed vermaken. De kunst zal zijn dit enigszins vast te houden in Nieuwersluis. Ook was het een intense winter door het overlijden van de vader van Ryanne. Ondanks zijn liefste wens om kerst nog eenmaal samen te vieren is dit niet gelukt omdat hij niet meer de kracht had om uit bed te komen. Heel verdrietig. We waren wel samen thuis maar de lange tafel die we normaal hadden met alle kinderen en kleinkinderen aan de dis lukte helaas niet meer. Ryanne heeft de meeste van haar tijd in Nieuwerkerk doorgebracht tijdens de kerst vakantie en de kinderen genoten ervan om hun vriendjes weer even te zien en hebben tijdens verschillende momenten afscheid genomen van opa. Vanaf half januari ging hij snel achteruit en half februari heeft hij na een ongelooflijke strijd het eindelijk opgegeven. Veel verdriet maar ook het besef dat dit voor hem het beste was en hij nu eindelijk zijn rust gevonden heeft. En wat nu rest is het besef dat deze generatie er niet meer is en we zowel zonder mama/papa de rest van ons leven invulling moeten geven. Dat voelt nog steeds onwerkelijk en niet te bevatten en de leegte die hij achterlaat is enorm. Tegelijkertijd hebben de laatste maanden ons ook veel liefde en nieuwe inzichten gegeven. Het was heel bijzonder om te zien hoe de mensen die hem dierbaar waren hem tot het laatst toe hebben bijgestaan in zijn strijd en we hebben samen met papa en de diverse vrienden onder het genot van vele flessen wijn ook vele mooie herrinneringen opgehaald.
Helaas heeft de winter ons wederom niet de kou en sneeuw gegeven waar we op gehoopt hadden. Het was weliswaar iets kouder en we hadden iets meer sneeuw maar niet de hopen waar alle zweden over klagen... We hebben iets meer geschaatst maar bij lange na niet zo vaak geskied als we gewild hadden! Helaas. Gelukkig hebben we de winter wel kunnen afsluiten met een lekkere winterssport in Åre. Dicht bij huis, redelijke sneeuw, 3 families met 8 kindjes en dus voor ieder niveau wat wils. Net na de begrafenis was het een goede manier om even de zinnen te verzetten. En afgelopen weekend hebben we 'de real swedish experience ' gedaan, nl naar Kiruna in noord Zweden. Waar de gemiddelde touristische attractie in de meeste landen dan gelijk overbevolkt is, is het hier nog steeds heerlijk rustig. Zowel tijdens onze 3 uur durende snow scooter tour als de 3 uur durende dogslegde tour waren we de enige in het uitgestrekte lapland landschap. Een prachtige ervaring om in alle rust zo door de sneeuw te zoeven. Ook het ijshotel was indrukwekkend. Vele kamers met allerlei handgemaakte sculpturen, een mooie ijsbar, een kerk ( mochten er nog mensen zijn die willen trouwen...dit is echt anders dan anders) en prachtig gelegen! A la de wereldreis is het heerlijk om zulke trips met elkaar te ondernemen en dat zijn ook zeker de momenten dat we ons realiseren hoe bevoorrecht we zijn.
We hebben ook nu weer regelmatig bezoek gehad. Kleine Emma kwam heel stoer zonder ouders met Robert mee en ondanks het feit dat Jikke en Emma elkaar weinig zien is het bijzonder om te zien hoe de vriendschap zo intens blijft. Geheel onverwacht stapte Blanchette, een van de vijfling van ons oppas gezin net voor kerst in het vliegtuig om ons 4 dagen te bezoeken en Jelle en zij gingen gezellig samen de stad in. Gitte kwam een weekendje uit noorwegen en in maart kwamen Juul en Mieke en was Lorijn weken bezig met de voorbereiding van het programma. Alle andere weekends is er mn gesport, de stad verkend en gegeten en gedronken met vrienden met als mooi hoogte punt een groot diner in onze 'ballroom'. Wat zullen we dit heerlijke huis gaan missen!
De kinderen zijn verdeeld over de terugkomst naar Nederland. Ze verheugen zich op het feit dat ze zich weer op de fiets, zelf kunnen verplaatsten en kijken uit naar een zomer op het fort en de speeltuin. Echter ze hebben inmiddels alle 3 hun draai gevonden op de internationale school, spreken goed Engels en waarderen het onderwijs enorm. Dit gaat ze zeker missen straks in Nl. Ook vinden ze de sporten in Zweden leuk en het leven in een grote stad ipv een klein dorp. Mn Jelle gaat regelmatig met zijn vrienden de stad in en weet zijn weg prima te vinden. Jelle heeft na lang wikken en wegen gekozen voor het tweetalig VWO in Breukelen en Lorijn en Jikke gaan terug naar hun oude school in Loenen. Robert hoeft niet meer op en neer te reizen, wat ook rust zal geven en Ryanne wordt verantwoordelijk voor de gehele Customer Experience bij KLM. Een nieuwe baan en grote uitdaging. We zijn inmiddels langzaam maar zeker begonnen met de voorbereiding van de verhuizing, zoeken een rugby en handbal club voor Lorijn en Jelle en maken plannen om het huis in Nieuwersluis nu helemaal naar wens te maken. De actielijst is dus redelijk lang en never een dull moment. Tegelijkertijd willen we nog het beste uit onze laatste maanden Zweden halen, bezoeken we de musea en plekken die we nog niet gezien hebben, hebben we al weer het nodige bezoek in de agenda staan en reist Jelle het paasweekend met zijn Zweedse voetbal team naar Loenen voor diverse wedstrijden, een bezoek aan Ajax en natuurlijk Amsterdam.
Soms verlang naar ik naar weken rustig op de bank. Dat is ons de afgelopen 2 jaar niet gegeven. Daartegenover staat een ervaring die we voor geen goud hadden willen missen, waar we allemaal gegroeid zijn, ons zelf beter hebben leren kennen en een schat van ervaring op hebben gedaan.
Wij gaan genieten van onze laatste 3 maanden en kijken er naar uit jullie in de zomer/het najaar weer persoonlijk te zien.
Lieve groeten, robert, ryanne, jelle, lorijn & jikke
We sloten onze laatste blog af met 'ook deze winter gaat ons ongetwijfeld weer veel brengen'......
En dat klopt. Intens was het. Het begon met de keuze van Ryanne om in te gaan op een nieuwe baan in Amsterdam. En dat zet je 'laatste winter in Zweden' dan gelijk in een ander perspectief. We verlaten met pijn in ons hart Zweden en ons leven hier. Ondanks dat het niet altijd even makkelijk is ( voor verschillende redenen) hebben we het erg goed met elkaar en genieten we van het feit dat we meer op elkaar aangewezen zijn. Ondanks het feit dat we veel internationale vrienden hebben en regelmatig met elkaar er op uit trekken is het met name in de buurt heel stil. Waar in Nieuwersluis de poort deur regelmatig op gaat voor een vriendje die een van de kinderen komt halen, een buurvrouw die de mixer of suiker komt lenen, of gewoon iemand die aanwaait voor een kopje thee of een glas wijn, hebben we hier in bijna 2 jaar tijd nog nooit iemand aan de deur gehad. Bijna onwerkelijk maar het went snel en de dag is dan ook geheel aan ons en we hebben geen 'onverwachte bezoekers'. Natuurlijk kan dat soms ook gezellig zijn maar we merken met name dat de kinderen een stuk rustiger zijn en niet steeds de behoefte hebben om 'er op uit te gaan' maar zich inmiddels thuis en met elkaar ook goed vermaken. De kunst zal zijn dit enigszins vast te houden in Nieuwersluis. Ook was het een intense winter door het overlijden van de vader van Ryanne. Ondanks zijn liefste wens om kerst nog eenmaal samen te vieren is dit niet gelukt omdat hij niet meer de kracht had om uit bed te komen. Heel verdrietig. We waren wel samen thuis maar de lange tafel die we normaal hadden met alle kinderen en kleinkinderen aan de dis lukte helaas niet meer. Ryanne heeft de meeste van haar tijd in Nieuwerkerk doorgebracht tijdens de kerst vakantie en de kinderen genoten ervan om hun vriendjes weer even te zien en hebben tijdens verschillende momenten afscheid genomen van opa. Vanaf half januari ging hij snel achteruit en half februari heeft hij na een ongelooflijke strijd het eindelijk opgegeven. Veel verdriet maar ook het besef dat dit voor hem het beste was en hij nu eindelijk zijn rust gevonden heeft. En wat nu rest is het besef dat deze generatie er niet meer is en we zowel zonder mama/papa de rest van ons leven invulling moeten geven. Dat voelt nog steeds onwerkelijk en niet te bevatten en de leegte die hij achterlaat is enorm. Tegelijkertijd hebben de laatste maanden ons ook veel liefde en nieuwe inzichten gegeven. Het was heel bijzonder om te zien hoe de mensen die hem dierbaar waren hem tot het laatst toe hebben bijgestaan in zijn strijd en we hebben samen met papa en de diverse vrienden onder het genot van vele flessen wijn ook vele mooie herrinneringen opgehaald.
Helaas heeft de winter ons wederom niet de kou en sneeuw gegeven waar we op gehoopt hadden. Het was weliswaar iets kouder en we hadden iets meer sneeuw maar niet de hopen waar alle zweden over klagen... We hebben iets meer geschaatst maar bij lange na niet zo vaak geskied als we gewild hadden! Helaas. Gelukkig hebben we de winter wel kunnen afsluiten met een lekkere winterssport in Åre. Dicht bij huis, redelijke sneeuw, 3 families met 8 kindjes en dus voor ieder niveau wat wils. Net na de begrafenis was het een goede manier om even de zinnen te verzetten. En afgelopen weekend hebben we 'de real swedish experience ' gedaan, nl naar Kiruna in noord Zweden. Waar de gemiddelde touristische attractie in de meeste landen dan gelijk overbevolkt is, is het hier nog steeds heerlijk rustig. Zowel tijdens onze 3 uur durende snow scooter tour als de 3 uur durende dogslegde tour waren we de enige in het uitgestrekte lapland landschap. Een prachtige ervaring om in alle rust zo door de sneeuw te zoeven. Ook het ijshotel was indrukwekkend. Vele kamers met allerlei handgemaakte sculpturen, een mooie ijsbar, een kerk ( mochten er nog mensen zijn die willen trouwen...dit is echt anders dan anders) en prachtig gelegen! A la de wereldreis is het heerlijk om zulke trips met elkaar te ondernemen en dat zijn ook zeker de momenten dat we ons realiseren hoe bevoorrecht we zijn.
We hebben ook nu weer regelmatig bezoek gehad. Kleine Emma kwam heel stoer zonder ouders met Robert mee en ondanks het feit dat Jikke en Emma elkaar weinig zien is het bijzonder om te zien hoe de vriendschap zo intens blijft. Geheel onverwacht stapte Blanchette, een van de vijfling van ons oppas gezin net voor kerst in het vliegtuig om ons 4 dagen te bezoeken en Jelle en zij gingen gezellig samen de stad in. Gitte kwam een weekendje uit noorwegen en in maart kwamen Juul en Mieke en was Lorijn weken bezig met de voorbereiding van het programma. Alle andere weekends is er mn gesport, de stad verkend en gegeten en gedronken met vrienden met als mooi hoogte punt een groot diner in onze 'ballroom'. Wat zullen we dit heerlijke huis gaan missen!
De kinderen zijn verdeeld over de terugkomst naar Nederland. Ze verheugen zich op het feit dat ze zich weer op de fiets, zelf kunnen verplaatsten en kijken uit naar een zomer op het fort en de speeltuin. Echter ze hebben inmiddels alle 3 hun draai gevonden op de internationale school, spreken goed Engels en waarderen het onderwijs enorm. Dit gaat ze zeker missen straks in Nl. Ook vinden ze de sporten in Zweden leuk en het leven in een grote stad ipv een klein dorp. Mn Jelle gaat regelmatig met zijn vrienden de stad in en weet zijn weg prima te vinden. Jelle heeft na lang wikken en wegen gekozen voor het tweetalig VWO in Breukelen en Lorijn en Jikke gaan terug naar hun oude school in Loenen. Robert hoeft niet meer op en neer te reizen, wat ook rust zal geven en Ryanne wordt verantwoordelijk voor de gehele Customer Experience bij KLM. Een nieuwe baan en grote uitdaging. We zijn inmiddels langzaam maar zeker begonnen met de voorbereiding van de verhuizing, zoeken een rugby en handbal club voor Lorijn en Jelle en maken plannen om het huis in Nieuwersluis nu helemaal naar wens te maken. De actielijst is dus redelijk lang en never een dull moment. Tegelijkertijd willen we nog het beste uit onze laatste maanden Zweden halen, bezoeken we de musea en plekken die we nog niet gezien hebben, hebben we al weer het nodige bezoek in de agenda staan en reist Jelle het paasweekend met zijn Zweedse voetbal team naar Loenen voor diverse wedstrijden, een bezoek aan Ajax en natuurlijk Amsterdam.
Soms verlang naar ik naar weken rustig op de bank. Dat is ons de afgelopen 2 jaar niet gegeven. Daartegenover staat een ervaring die we voor geen goud hadden willen missen, waar we allemaal gegroeid zijn, ons zelf beter hebben leren kennen en een schat van ervaring op hebben gedaan.
Wij gaan genieten van onze laatste 3 maanden en kijken er naar uit jullie in de zomer/het najaar weer persoonlijk te zien.
Lieve groeten, robert, ryanne, jelle, lorijn & jikke
-
07 April 2015 - 15:15
Bouwien :
Heerlijk om te lezen, inderdaad een super mooie ervaring op alle fronten, en natuurlijk een tijd met pieken en dalen. In Nederland zal het wel even wennen zijn weer, maar ook daar gaan jullie er met elkaar weer wat moois van maken. Bye bye Bouk -
07 April 2015 - 15:19
Marja:
Hallo allemaal daar in het hoge noorden. Allereerst Ryanne gecondoleerd met je vader zijn overlijden.
Ik kijk er weer naar uit om jullie weer in Nieuwersluis en Loenen te zien. Je weet het waarschijnlijk wel maar als je oppas nodig hebt ben ik er voor jullie hoor. Even wat berichten nvan mij. Erwin is in july getrouwd en nu verwachten ze in september een baby. Ik word dus oma, een nieuwe fase in mijn leven. Marian heeft begin februari te horen gekregen dat ze MS heeft. We weten nog niet precies in welke fase ze zit maar dat horen we hoop ik 13 april. Ze merkt er nu nog niet zoveel van, gelukkig. Ze kan nog gewoon werken.
Maar voor de rest gaat alles hier goed.
Groetjes Marja -
07 April 2015 - 15:53
Margreet:
Heerlijk jullie weer dichtbij te hebben maar ik zal jullie plek, daar in stocksund aan het water, schone lucht. ruimte stilte en stockholm missen. Hoop voor vertrek nog een keer te komen om afsacheid te nemen. we zien wel
Margreet -
07 April 2015 - 17:29
Esther:
Wat een prachtig verhaal. Liefs -
07 April 2015 - 17:31
Oma Jopie :
Lieve allemaal, wat een pracht verhaal wederom. Ik kan me zo goed voorstellen dat terugkomst naar Loenen met nogal wat gemengde gevoelens gepaard gaat, als je leest wat jullie daar allemaal hebben en nog steeds beleven.... Maar jullie kunnen er ook nog altijd terug naar toe met vakantie..
Ik denk dat alle familie en vriendjes het wel heel erg gezellig vinden dat jullie weer terugkomen.. Ik in ieder geval wel!
Lieve allemaal geniet nog lekker deze laatste maanden en veel liefs en dikke kus. -
07 April 2015 - 18:03
Liduine:
mooi verhaal.... en zo herkenbaar :). succes met afscheid nemen en succes met de terugkeer. Hoop jullie gauw te zien. tot wanneer blijven jullie??
xx -
07 April 2015 - 20:20
Oma Lady:
Lieve vijf,
Heftig was het afgelopen jaar, en intens, ook voor mij.
Fijn dat jullie terugkomen!
Liefs -
08 April 2015 - 00:30
Anton En Roel:
Wij kijken uit naar komend weekend met jullie! Per email is fijn maar live is veeeeel beter! Tot vrijdag!! -
08 April 2015 - 10:48
Malvina:
Zo'n mooi verhaal...!
Groeten uit Nieuwersluis.....X -
08 April 2015 - 11:07
Annina:
Geniet nog maar volop van de laatste maanden. Deze ervaringen blijven in jullie rugzak! Groet, Annina -
11 April 2015 - 16:39
Anneke Simonbs:
goed en fijn om te lezen en zo 'n beetje op de hoogte te zijn. lieve groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
