australie 2

Australie deel 1
Hoe is het aan die kant van de wereld? Het voelt nu echt een heel eind weg. door de afstand, het tijdsverschil maar ook omdat de tijd dat we weg zijn, nu ruim 5 maanden , zo lang is en we zoveel hebben meegemaakt, gezien, gedaan en ervaren.
Australie is prachtig. Maar eerlijk is eerlijk we moesten wel even wennen. We begonnen in Cairns, niet de meest leuke en/of mooie stad. Inmiddels weten we dat de meeste dorpen en steden niet heel gezellig zijn maar dat wisten we toen nog niet. Veel dorpen zijn wat zielloos en er gebeurt weinig. Je ziet ook weinig mensen op straat en dat in combi met huizen die niet erg verzorgd zijn komt het soms wat armoedig over.,Natuurllijk zijn er ook hele mooie en rijke stukken, zoals bijvoorbeeld de Sunshine coast waar prachtige huizen direct aan de zee staan, met een fantastisch uitzicht. Maar al met al lijkt het er op dat het leven voor de gemiddelde Australier best aanpoten is.

Vanuit Cairns hebben we een paar dagtripjes gemaakt, oa naar een leuk park waar we in 1 keer een goed beeld kregen van al het wildleven in dit land (kangaroo, wallybee, wombat, koala bear, cassoary, krokodil, slangen, kakatoo en heel veel meer mooie vogels) En gelukkig hebben we de meeste dieren later ook in het wild gezien. Vervolgens zijn we naar het Noorden gereden, Port Douglas en Cape Tribulation. Daar zagen we voor het eerst de mooie Australische stranden: uitgestrekt, wit, mooie rots partijen en zo goed als verlaten. En dat vervolgens ruim 3000 km naar Sydney. Ongelooflijk. In grote delen van Queensland kan je echter niet in die prachtige zee zwemmen vanwege de krokodillen. En dat ze er echt zijn hebben we duidelijk gezien tijdens een tripje (je wordt soms wel wat moe van alle borden en waarschuwingen die je krijgt over mogelijke krokodillen, slangen en overstekende en cassowary’s, wij moesten ze echt zoeken en kwamen ze niet ergens ‘spontaan’ tegen). En toen was het eindelijk 1 November en konden we de camper ophalen. Vraag niet waarom, maar we hadden er allemaal naar uitgekeken. Ook dit was wennen: waar ligt wat, wie slaapt waar, en belangrijker, wie past in welk bed en hoe eet je in vredesnaam met 5 man aan een camping tafeltje van 40 x 60 cm. Maar het lukt allemaal!. En het is een mooi concept: we maken een enorme puinhoop als we ergens zijn, ruimen het 's ochends razend snel op (het is immers heel klein) en rijden dan zo weg......En overdag parkeren we hem afhankelijk van ons programma in een park voor een school les of een lunch of gewoonn om ergens lekker te spelen en te lezen. Campings maar ook openbare faciliteiten zijn in dit land extreem goed geregeld. Overal staan openbare barbeque’s en camping tafels (zeker voor ons met dat ini mini tafeltje wel heel lekker), hele verhalen wat je waar kan zien en doen, schone toiletten en ieder gehucht heeft een VVV waar de dame je graag helpt omdat ze er niet uitziet dat ze al heel veel klanten heeft gehad die dag.




Vanf Cairns rijden we nu in 1 maand naar Sydney. Het land is prachtig, groots, uitgestrekt en heeft een heel mooi kleuren palet. Vanaf het Noorden met nog tropische regenwouden, reden we vervolgens door een meer steppe achtige omgeving en is het rondom Brisbane meer XX. We hebben verschillende stops gemaakt bij de bekende bezienswaardigheden. Zo zijn we 1 dag naar de White Sundays gegaan. Indrukwekkend: wit, wit en wit zand en groen/blauw water. Dat zijn meestal de foto's die je in de brochures ziet, maar nu waren we er zelf. In Carnia Gorge national park hebben we tijdens een vroege ochtend hike de kangaroos gezien. Zo elegant als ze zo weg huppen. Echt prachtig. En emmu's. En voor het eerst echt veel vogels van dichtbij gezien, met de meest mooie kleuren en de witte kakatoo. Die maken mn veel herrie weten we sinds ze ons om 6 am waker schreewden. We waren in Bundaberg om de zee schildpadden tijdens de avond aan land te zien komen om hun eieren te leggen. Helaas was de natuur ons hier een keer minder goed gezind: ze kwamen niet.(de kids hadden het koud en waren moe, dus die hadden het echt geschoten). Wel jammer, maar er toch wel een hoop over opgestoken. Nooit geweten dat ze per keer, in circa 30 tot 60 minuten, 120 eieren leggen .......en dat ze, nadat ze 30 jaar over de zeeen gezworven hebben terug komen op hun geboorte plek om daar hun eieren te leggen.
Voor Fraser eiland, het grootste zandeiland ter wereld, hadden we een 4WD gehuurd en hebben we 2 dagen over het strand gescheurd en over het eiland gestuitert. Ook weer een prachtig natuurverschijnsel, met 40 meren op het eiland, duinen en prachtige kleuren en uitzichten. Het kamperen was heel bijzonder, met 3 kleine tentjes op een prachtige kampeerplek in het bos waar de zon hoog boven ons door de bladeren probeerde te dringen, een inktzwarte nacht. En een early rise met slechts slilte om je heen.
In Tin Can Bay hebben de kinderen de dolfijnen gevoerd. Die komen, bijna iedere dag, uit zee aangezwomen om heel braaf aan het strand van de toeristen een visje gevoerd te krijgen. Mooi gezicht. Daarna in het aangrenzende park les gegeven en voor de lunch wentelteefjes gemaakt. Een heerlijke dag was het.
De laatste stop voor Brisbane was Noosa, volgens de Australiers het St Tropez van van Australie. Qua huizen etc zeker waar, echter ook hier stopt het leven vroeg in de avond. Maar zat het strand wel om 7.30 am weer vol……..het ritme is hier gewoon wat anders. Wij zijn vaak op de camping degene die het laatst naar bed gaan (en dat is dan nog steeds vroeg) en zeker niet de eerste die opstaan.
Bribane was


Een December leveren we de camper in in Sydney. We zijn er nog niet uit wat we in December gaan doen, we hebben vele opties, en langzaam maar zeker gaan we ook weer aan NL denken. Met gemengde gevoelens. Natuurlijk missen we jullie en is het niet reeel om in dit leven te blijven. Echter het gebrek aan tijdsdruk maakt dit zo bijzonder dat met name Ryanne nog wel even door zou willen. Maar er wordt al druk gemaild over de volgende aupair, de kinderen maken lijstjes wat we gaan doen, maar mn kopen zodra we weer in NL zijn, en iedereen heeft zijn eigen ding waar hij of zij zich op verheugt om te gaan doen zodra we weer thuis zijn. Dat wordt weer volgens de agenda leven…….en plannen en organiseren. De kinderen doen het nog steeds heel goed. Soms moeten wij tot 10 tellen als ze elkaar in de haren zitten, echter een half uur later spelen ze gedrieen uren met de playmobiel alsof er niets gebeurd is. Wij krijgen langzaam maar zeker een duidelijker beeld over ons werkende leven. Wat willen we wel, en wat willen we niet. En verder komen we echt niet thuis met hele lijsten met voornemens. Het leven was al goed, en deze tijd heeft het alleen maar mooier en beter gemaakt met elkaar. Want eerlijk is eerlijk: je leert elkaar wel goed kennen als je zo’n periode zo dicht op elkaar zit.

Wij wensen jullie allemaal een fijne feestmaand toe.

Liefs van ons allen.