Dubai 2

Het einde van 2018 komt al weer in zicht. Waar blijft de tijd! Wij kijken terug op een onverwacht roerig jaar. En dat werd veroorzaakt door het plotselinge vertrek van Ryanne bij de airport. Waar we in de vorige update al aangaven dat Ryanne het naar haar zin had , maar mn worstelde met de Engelse management cultuur werd dit in de eerste maanden van 2018 nog meer duidelijk. Ze was gevraagd vanwege haar transformational leadership skills, haar kennis en ervaring op gebied van customer experience en in de onderhandelingen heeft ze meerdere malen gedeeld dat ze NL is (dat weten we allemaal), maar mn dat ze zegt waar het op staat met als doel het resultaat voor het team en bedrijf beter te maken. De CEO had meerdere malen verzekerd dat dit was wat hij nodig had. Echter in de praktijk wilde hij helemaal niets, behalve veel geld verdienen en “do not rock the boat”. Ongelooflijk want als er ergens verandering nodig is voor zowel de klant ervaring als op leiderschapsgebied dan is het op deze airport. De airport is de afgelopen jaren alleen maar gericht geweest op groei, en niet op de klant. En om hun positie te behouden, immers de concurrentie van oa de nieuwe airports in Istanbul, Abu Dhabi en Doha zijn enorm, en de economie in Dubai gaat ook beduidend minder goed zullen ze echt aan de bak moeten. Natuurlijk is het niet leuk om zonder overleg en zonder duidelijke reden te moeten vertrekken. Echter de hele manier van werken, de waarden en normen en leiderschaps visie verschilden zo sterk tussen de CEO en Ryanne dat het op termijn helaas niet houdbaar was.
En daar zit je dan……….alle kinderen opgepakt, verhuisd, nieuwe scholen en een nieuw leven. Wat dan? Ondanks dat het werken met de Engelsen moeizaam was, had Ryanne vanaf het begin wel een klik met de emirati en alle andere culturen. Zoals in januari aangegeven waarderen die de open, constructieve, duidelijke manier van aanpakken, waarin ze zien dat er echt dingen in beweging worden gezet, resultaten worden geboekt, en het team naar het volgende niveau wordt gebracht. Ook is het heel duidelijk dat er aan dit soort leiders een te kort is in dit land. Met dit in het achterhoofd en het feit dat de kinderen nu een aantal keren in een korte tijd waren verkast, was de intentie om een baan te vinden in Dubai. Niet makkelijk want de economie gaat minder goed, en het aantal posities op haar niveau is altijd al minder. Ryanne heeft dan ook de tijd genomen om met heel veel verschillende mensen te praten, zowel in Dubai als in Nederland. Ondernemers, headhunters, bedrijven, zzp’ers, bemiddelaars voor management buy in’s etc etc. Daar is uitgekomen dat ze voorlopig wil onderzoeken hoe het is om bij een kleiner te bedrijf te werken, niet meer corporate. Wat is de impact die je daar kan maken, mist ze de complexiteit, hoe is het om niet meer in de aviation te werken. Ze is half October gestart bij de freezone van Ras Al Khaimah, een ander emiraat. De freezone heeft tot doel om het investerings klimaat te bevorderen voor dat emiraat en trekt bedrijven aan die zich daar willen vestigen. Ze runt de front/back office operatie en heeft wederom tot opdracht om de organisatie klant gerichter te maken. De cultuur is een verademing, de wil om te verbeteren is heel duidelijk, leuke mensen en vanwege de omvang inderdaad makkelijk om je ‘overal tegen aan te bemoeien’. Met de airport ervaring in het achterhoofd is het echter nog te vroeg om nu al een oordeel te geven hoe het is. Eerst even de kat uit de boom kijken. En in het voorjaar de balans opmaken.
Het was mooi om te zien hoe de kinderen op het nieuws reageerden. Natuurlijk overviel het ze en natuurlijk waren ze in eerste instantie boos, gaan we verhuizen, blijven we hier etc etc. Maar na een paar dagen was het leven weer als vanouds met sporten, vriendjes, feestjes en de noodzakelijke school inspanningen. En vroegen ze tijdens de zomer af en toe naar de status, maar lieten ze het verder gewoon op zich af komen. Mooi om te zien en een groot compliment waard.
Op school gaat het heel goed. Waar we in Zweden al een fan waren van het IB systeem zien we wederom dat dit systeem goed bij onze kinderen past en het ook beter aansluit bij de wereld waarin we leven. Waar de meeste NL scholen vrij cognitief zijn en gericht op (uit je hoofd) leren en reproduceren is deze methode gericht op investigation, action en reflectie. De resultaten zijn goed van alle 3, en Jelle zit in inmiddels in grade 11, en zit dus in de voorbereidingen van zijn examen. Ook biedt school dit jaar voor het eerst veel meer sporten op school aan, wat er toe heeft geleid dat ze, behalve Lorijn die rugby’t op een club, alle sporten op school doen. Jikke netball (een soort korfbal) en voetbal, Jelle voetbal en hij heeft eind november met school de 7’s gerugby’t, een heel groot international rugby tournooi en na kerst is er wederom netball, rugby en volleybal en wellicht nog wat andere sporten.
Inmiddels is het bezoek seizoen ook weer gestart. In het voorjaar hebben we ontzettend veel bezoek gehad, bijna non stop tot aan begin mei. Maar alle lof voor de bezoekers want iedereen deed zijn eigen ding, draaide mee in ons werk en school ritme en daar waar tijd was gingen we er samen op uit. Zo heeft Ryanne oa met Karen 50 km in de woestijn gefietst, werd er gelunched met de verschillende Oma’s die allemaal op bezoek zijn geweest, geluierd op het strand met Merel, eindeloos geborreld en gegeten op het terras met vrienden uit Zweden, Noorwegen of Nederland en hadden de kinderen allemaal in de mei vakantie een eigen vriendje/vriendin uit NL over wat super leuk was. Immers het is heel leuk om te kunnen laten zien waar je woont, naar welke school je gaat, de stad etc etc.
Zelf hebben we ook een hoop gereisd. In februari zijn we voor de verjaardag van Robert een weekend naar Abu Dhabi geweest, oa om de Grand Mosque te zien, indrukwekkend, en het Louvre, ook prachtig (veel bezoek doet ook een dagtrip naar Abu Dhabi). We hebben een aantal keren gekampeerd, in de woestijn of in de bergen. De kinderen staan dan niet te juichen. Volgens hen is er niemand in Dubai die gaat kamperen ……..zoals er volgens hen in Dubai ook niemand de metro of de tram neemt, terwijl deze toch altijd heel vol zitten……. Echter als we er eenmaal zijn is het altijd leuk, anders en goed om even weg te zijn uit de wifi wereld. Ryanne heeft met een groep NL dames een 2 daagse rally gereden, en Robert heeft de Liwa dessert challenge gereden. Men only en echt dune bshing in de woestijn. Je moet er van houden….. In maart hebben we een weekje geskied in Oostenrijk en tijdens het Suikerfeest zijn we naar Beirut geweest. Fascinerend om te zien hoe de moslims en de christenen daar zo naast elkaar leven. Met school hebben de kinderen een prachtige schoolreis gemaakt, Lorijn naar Thailand en Jikke naar Nepal (Jelle had er voor gekozen om stage te lopen in NL zodat hij ook zijn vrienden kon zien) en deze kerst zijn we in Sri Lanka.
Nu Ryanne ook wat langer met de lokalen werkt, leert ze langzaam maar zeker meer over de cultuur. Niet makkelijk want de emirati zijn erg op zich zelf en de familie gericht en nodigen derden niet vaak uit, en zijn zelfs spaarzaam in het delen van bepaalde zaken, bv mannen die meerdere vrouwen hebben, spreken hier zelden over. En soms blijkt zelfs dat hun eigen eerste vrouw geen eens weet dat hij met een 2e vrouw trouwt. Ongelooflijk. Daar waar een aantal mannen naar westerse vrouwen open lijken, lijkt het dat ze naar hun eigen vrouw(en) veel minder toeschietelijk zijn en zij echt nog heel erg bepalen hoe het thuis er aan toe gaat. Wel zie je bij een aantal jonge emirati een andere mentaliteit ontstaan door enerzijds wel trouw te zijn aan 1 vrouw of zelfs met een niet moslim vrouw samen te leven. Niet makkelijk want dat betekent dat ze tegen de wil van de vader ingaan, wat in de islam niet mag. Ook heeft Ryanne in haar nieuwe team een aantal jonge emirati vrouwen. Hardwerkend, moeder, ambitieus. Leuk om te ervaren.
In de zomer zijn we verhuisd van onze villa met tuin en zwembad, prachtig maar van god en iedereen verlaten, naar een prachtig , ruim appartement in de Marina. Strand , winkels en restaurants in de buurt, uitzicht over de Palm, en veel minder kilometers rijden als de kids ergens naar toe moeten. Omdat de kinderen op school sporten zijn we gestopt met de chauffeur en zijn ivm de verhuizing ook de poolman en tuinman van het toneel verdwenen. Wel lekker, want personeel in deze stad vraagt enorm veel tijd en aandacht, met niet altijd het gewenste resultaat. Mn de Indiers en Philipijnen zeggen de hele dag “yes madam”, maar in de praktijk is die yes vaak veel minder yes dan je denkt, soms om gek van te worden Susan, die thuis alle bestiert is nog wel steeds bij ons, en het blijft verwennerij als je om 545 aan de gedekte ontbijttafel kan aanschuiven omdat een van de kinderen om 630 op school moet zijn om te sporten. Daarnaast is het bed iedere dag opgemaakt, de was gedaan, het huis schoongemaakt en het eten gekookt. Echte luxe.
Robert had mn het eerste half jaar een pittige tijd met het opleveren van zijn project. Zoals bekend staat de bouwmarkt onder druk in NL wat betekent dat er vaak niet op tijd , zoals ook in zijn geval, opgeleverd wordt. Dit leidde tot discussie’s, budget overschrijding, last minute aanpassingen en soms tot stress. Maar het resultaat mag er zijn en vanaf deze zomer is Imagewharf in vol bedrijf en is hij in het najaar mn bezig geweest om de laatste open eindjes te dichten. En dan moet hij zich buigen over zijn toekomst. Hij heeft uiteindelijk ook besloten om per deze zomer helemaal uit Jelier & Schaaf te stappen, al blijft hij nog wel beschikbaar om af en toe een klus voor ze op te pakken . Naast een stuk exploitatie en eventuele nieuwe opportunities zal hij ook moet bedenken hoe zijn verdere toekomst er uit gaat zien.
Kortom het was een druk, enerverend, leerzaam, leuk en soms moeilijk jaar. Maar is dat niet het leven. Ryanne’s vader zei altijd: “Met meewind kan iedereen zeilen, het gaat erom hoe je met tegenwind omgaat”. Als familie hebben we ook dit jaar weer samen ervaren en doorleefd. In Sri Lanka zullen we zeker gaan reflecteren en ook bespreken hoe we 2019 in willen vullen.
We wensen iedereen fijne feestdagen en een gezond en liefdevol 2019.
Liefs, Robert, Ryanne, Jelle, Lorijn & Jikke