Dubai 3

Lieve allemaal

Nu de kinderen heerlijk 2 maanden in Nederland genieten van vrienden en vriendinnen, thuis zijn, op de fiets kunnen springen, bij mooi weer in de Vecht kunnen zwemmen en gewoon lekker aan kunnen rommelen, heeft Ryanne het rijk alleen in Dubai en alle tijd om een nieuwe update te schrijven. En eigenlijk is het een rustig half jaar geweest, zeker vergeleken bij 2018! Robert heeft zijn bezoek frequentie van voor de kerst doorgezet en dat betekent dat hij echt veel in Dubai is geweest. Zoals wij altijd zeggen; 10 dagen op, 10 dagen af. Waarbij ‘de 10 dagen op’ de dagen in Dubai zijn, en die bevatten altijd 2 weekenden zodat we sociaal ook veel samen kunnen doen (door de weeks moet er immers gewerkt, gesport, gestudeerd etc worden). Doordat hij veel meer in Dubai is dan het eerste jaar heeft hij inmiddels een redelijke kring van vrienden en bekenden, waarmee getennist wordt, af en toe een ouderwetse avond gedronken en deed hij dit jaar ook aan het ‘MOW’ (men only weekend) mee. Dit is een rally met 12 auto’s met slechts nederlanders met opdrachten, leuke stops en een BBQ en kamperen in de woestijn. De reden waarom hij beduidend meer in Dubai is, is het feit dat zijn project zo goed als afgerond is, hij nog wat losse eindjes aan het oplossen is en daarnaast zich aan het bezinnen is op wat hij hierna gaat doen. Een enorme luxe natuurlijk.
De kinderen hebben het schooljaar goed afgerond. Lorijn en Jikke hadden mooie rapporten. Jelle is echter wel tot de conclusie gekomen dat er komend jaar een dikke schep boven op moet. Alle goed bedoelde tips van zijn ouders over studeren zonder telefoon, niet op bed maar achter een bureau, eerder starten, beter plannen, werden zoals het een goede puber betamt, steeds weg gewoven. Dit onder het mom dat het allemaal wel goed zou komen. Tot zijn schrik zag zijn rapport er een stuk slechter uit dan hij had verwacht. En dit is mn van belang omdat de school in November met predictive grades gaat komen die van belang zijn bij de keuze van zijn vervolg studie. Nog los van zijn tegenvallende cijfers moest hij deze zomer toch al een hoop voor school doen, dus daar is nu nog wat extra bij gekomen. Inmiddels is hij zich ook langzaam maar zeker aan het orienteren op zijn studie. Gezien het feit dat hij een jonge leerling is, denken we dat het eerst een tussenjaar wordt.
Met kerst zijn we ruim 2 weken in Sri Lanka geweest. Het land van de Budha’s……..zelfs Robert en Ryanne vonden op een gegeven moment dat we wel genoeg Budha’s gezien hadden. Het was ontspannen, makkelijk reizen, mooie natuur en lekker weer maar het viel ons niet helemaal mee eerlijk gezegd. Misschien hebben we inmiddels al te veel in Azie gezien. Daarentegen was de reis die Robert en Ryanne tijdens het Suiker feest naar Iran hebben gemaakt echt heel indrukwekkend. De lokalen hier raadden Ryanne af om er heen te gaan, mede door de gespannen relatie met Iran op dit moment. Zouden we nog wel terug het land in mogen…..Allemaal wat overdreven gezien het aantal vluchten dat per dag uit Iran in Dubai landt. We zijn eerst een paar dagen in Esfahan geweest. Eigenlijk een groot dorp met als grootste attractie het enorm grote Naqsh-e Jahan plein van einde 16e eeuw maar daaromheen moskeen, paleizen, tuinen, de grote bazaar en eet en drink tentjes (alleen thee en koffie natuurlijk !). Daarnaast de bruggen bekeken, en door de stad gedwaald. Wat een kleuren en mozaiken. Vervolgens zijn we met mini bus en gids via een tussenstop in de Necropolis (waar de oude koningen begraven liggen) en Persepolis, de oude hoodstad van Iran, waar slechts nog de ruines van de paleizen staan, naar Shiraz gereden. Veel meer een stad, met ook hier veel historie, paleizen en kleur. In heel Iran zijn we weinig Westerse toeristen tegen gekomen, daareentegen waren er, mede door het Suikerfeest, veel lokale toeristen die allemaal met ons wilden praten. En dan mn over hoe wij naar Iran kijken. Het zijn ontzettend vriendelijke mensen, en de meeste distantieren zich van de regering, geleid door de Mulla’s. Deze hebben als belangrijkste drijfveer het geloof en bekommeren zich hierdoor niet tot weinig om de economie. De munt heeft de afgelopen jaren 80% van zijn waarde verloren en mede door de economische sancties is er weinig in overvloed in dit land. De bevolking wordt steeds armer, velen komen het land niet uit en zij maken zich duidelijk zorgen over de toekomst. Zelfs wij hadden na 5 dagen zin in een ander soort maaltijd, een eerlijk gezegd ook een biertje en glas wijn. Maar het was echt een prachtige en indrukwekkende reis.
Verder hebben we weinig gereisd deze periode. De kinderen waren begin April 2 weken in Nederland en Robert is in die periode nog lekker een paar dagen wezen skieen met de jongens. Daarentegen hadden we wel enorm veel bezoek uit Nederland, maar ook uit Nieuw Zeeland en de VS. Vanaf half januari tot eind april hadden we 10 ‘bezoek sessie’s’, varierend van 2 tot 7 nachten per keer. En nu ook weer alle lof voor het bezoek. Natuurlijk leent het huis zich er goed voor, is het lekker dat er een hulp in huis is die de bedden verschoond en het eten maakt, maar uiteindelijk moet het toch allemaal maar in elkaar passen en moeten kids, bezoek en werk elkaar de ruimte geven. En dat ging altijd goed. En het is met name erg gezellig en het blijft leuk om met bezoek meer tijd te hebben dan dat je in NL normaal gesproken hebt, als je elkaar na lange tijd weer ziet en in 1 avond bij moet praten. En het is ook verrassend om nog steeds van of met bezoek nieuwe dingen over Dubai te leren. Zo ging ik met Jeanine en Mattias naar de wild life sanctuary met heel veel ‘wilde flamingo’s’, (en dat allemaal onder de rook van de Burj Khalifa), deed ik een 2 daagse hike met Karen in de bergen in Ras Al Kheima, vonden we nieuwe plekken in de woestijn voor de bbq, is er een boot van de oude stad naar de marina, en komen er steeds nieuwe musea’s bij.
Het werk van Ryanne gaat heel goed. Na 9 maanden is de inhoud inmiddels redelijk bekend en kan ze daar echt bijdragen. Doordat de organisatie relatief klein is, wordt ze bij veel zaken betrokken. De royal family is bv bezig met de visie voor 2030 met als doel dit emiraat te laten concurreren met Dubai, en langzaam maar zeker komt ze ook in dit project. De mentaliteit is enorm hands-on en de wil om te veranderen en te verbeteren, iets wat volledig ontbrak bij de airport, is hier heel duidelijk aanwezig. Kortom leuk en veel werk aan de winkel. Soms mist ze wel een beetje de uitdaging dus er is ruimte om er nog iets bij te doen. Wat dat precies moet zijn, is ze nu aan het onderzoeken. Tot die tijd is er echter genoeg om te doen. Naast de hikes in de bergen, doet ze regelmatig een fitness challenge, is er al het bezoek, was er het woman only weekend (de rally), is er tijd voor een boek op het strand, wordt er gezwommen en vragen de kids ook nog de nodige aandacht en aansturing.
Nu is het warm, en hebben de meeste expats de stad verlaten. Ryanne vliegt eind juli naar NL. Daar is dan mn tijd voor vrienden en familie, koffie’s, lunches en borrels. Begin augustus hebben we een groot huis gehuurd in Italie. Alle kinderen nemen een vriendje mee dus we gaan met 9 man op stap. Gezellig. En in September begint het nieuwe schooljaar, dient het eerste bezoek zich aan en gaan we onze eerste eindexamen kandidaat supporten om zijn IB goed af te sluiten.
We wensen iedereen een fijne vakantie, liefs Robert, Ryanne, Jelle, Lorijn